Το τελευταίο διάστημα  ο περισσότερος κόσμος, έτσι και εγώ,  παρακολουθούμε  με αγωνία, από το σπίτι, όσα συμβαίνουν και αναρωτιόμαστε σχετικά με αυτό το μεγάλο  «κακό» που μας βρήκε και έχει αλλάξει την καθημερινότητά μας, τη ζωή μας.
 Όπως δείχνουν τα πράγματα, ο COVID 19 μάλλον ήρθε για να μείνει μαζί μας αρκετό  διάστημα, δοκιμάζοντάς μας πολυεπίπεδα, ξεβολεύοντάς  μας και βάζοντάς μας στην διαδικασία να αναρωτηθούμε τι δεν κάναμε καλά για να το αλλάξουμε.
Οι οικονομολόγοι, κάθε λογής, κάνουν καθημερινά αναλύσεις χρησιμοποιώντας διάφορες παραμέτρους και εφαρμόζοντας μαθηματικά μοντέλα, οι κυβερνήσεις κάνουν εκτιμήσεις για την ύφεση που ήδη μας χτυπάει την πόρτα, οι ψυχολόγοι μιλάνε για την μεγάλη αλλαγή φιλοσοφίας των ανθρώπων, το  σύστημα υγείας μετράει τις δυνάμεις του και προσδοκά στο θαύμα για να αντέξει, όσο για εμάς που παρακολουθούμε τους καθ’ ύλην αρμοδίους να αποφαίνονται για τις συνέπειες, βουλιάζουμε κάθε μέρα όλο και περισσότερο στην ανασφάλεια και την ανησυχία για το αύριο.  Και ενώ όλος ο πλανήτης σήμερα βρίζει και καταριέται για το «κακό» που μας ήρθε από τις νυχτερίδες ή από τα διάφορα περίεργα εδέσματα που καταβροχθίζουν ως σπεσιαλιτέ οι Ανατολίτες γκουρμεδιάρηδες, υπάρχουν και οι συνομωσιολόγοι συνάνθρωποί  μας (για λόγους πλουραλισμού)  που λένε πως όλη αυτή η κατάσταση δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο, προκειμένου  να αλλάξει η ανισορροπία του δημογραφικού προβλήματος με το να  χαθούν μερικά εκατομμύρια γεροντάκια του αναπτυγμένου κόσμου, που όπως ισχυρίζονται, φταίνε για αυτήν  την κατάσταση και για τα άδεια ασφαλιστικά ταμεία.  Ήμαρτον!
Και όλα αυτά θα μας κρατήσουν σε εγρήγορση μέχρι να βρεθεί το φάρμακο και το εμβόλιο.

Μην ξεχνάμε πως πάντα η κρίση κρύβει και μία ευκαιρία, όπως λένε οι Κινέζοι φίλοι μας.
Οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες έχουν πέσει στην δουλειά για να τερματίσουν, η καθεμιά πρώτη, στον αγώνα της ανακάλυψης του φαρμάκου, ενώ οι εταιρίες υψηλής τεχνολογίας σαν τις  Google και Apple, προετοιμάζουν ήδη την επόμενη μέρα δημιουργώντας εφαρμογές που θα μας προειδοποιούν στην περίπτωση που έρθουμε σε επαφή με κάποιο κρούσμα κορωνοϊού  ή  ακόμα και στην περίπτωση που νοσούμε και δεν το έχουμε καταλάβει!!!  

Μπορούμε να καθίσουμε ατελείωτες ώρες και να συζητάμε τα πως και τα γιατί αυτής της κατάστασης, να συζητάμε για τις καταστροφικές συνέπειες να μοιρολογάμε για το κακό που πάθαμε και να εγκαταλείψουμε κάθε προσπάθεια. Βλέπεις, υποψιάζομαι ότι θα μου πείτε, εμείς δεν έχουμε ούτε φαρμακοβιομηχανία, ούτε εταιρεία υψηλής τεχνολογίας για να προσδοκάμε στην ευκαιρία και να παραμένουμε αισιόδοξοι.

Παρακολουθώντας στο διάστημα της καραντίνας ένα webinar από τον “bizman” κο Μηλιάτση, άκουσα μια σοφή ιστορία την οποία  θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Μια φορά και έναν καιρό σε ένα χωριό ζούσε ένας χωρικός με τον γιό και την γυναίκα του. Μία ημέρα το μοναδικό άλογό του, πήδησε τον φράχτη και έφυγε.
Οι συγχωριανοί  πλησίαζαν τον χωρικό και του έλεγαν:
Βρε άνθρωπε καημένε, τι ήταν αυτό που έπαθες;Ο χωρικός όμως, ατάραχος, τους απαντούσε:
Ποιος ξέρει αν είναι για καλό ή για κακό!
Δύο μέρες μετά το άλογο επέστρεψε και είχε μαζί του άλλα 3 άλογα!
Οι συγχωριανοί του τον κοίταζαν και του έλεγαν:
Βρε άνθρωπε, πόσο τυχερός είσαι!
Ο χωρικός και πάλι τους απαντούσε ατάραχος:
Ποιος ξέρει αν είναι για καλό ή για κακό!
Πέρασε λίγος καιρός και μία μέρα που ο γιός του χωρικού είχε πάει με το άλογο στα χωράφια, το άλογο τρόμαξε από ένα φίδι και  πέταξε κάτω το παλικάρι με αποτέλεσμα αυτό να σπάσει το πόδι του.
Και πάλι οι συγχωριανοί κοίταζαν τον χωρικό και του  έλεγαν:
Βρε άνθρωπε καημένε, τι ήταν αυτό που έπαθες;
Και πάλι ο χωρικός τους απαντούσε ατάραχος :
Ποιος ξέρει αν είναι για καλό ή για κακό!
Την επόμενη του ατυχήματος , ο βασιλιάς πέρασε από το χωριό και μάζευε τα παλικάρια για να πάνε στον πόλεμο που άνοιξε με το διπλανό βασίλειο. Βλέποντας τον γιό του χωρικού με σπασμένο πόδι τον απάλλαξε από την υποχρέωση της στράτευσης.
Οι συγχωριανοί κοίταζαν τον χωρικό και του έλεγαν:
Βρε άνθρωπε, πόσο τυχερός είσαι!
Ο χωρικός και πάλι τους απαντούσε ατάραχος:
Ποιος ξέρει αν είναι για καλό ή για κακό!

Θα μπορούσε αυτή η ιστορία να συνεχιστεί επ’  αόριστον, όπως καταλαβαίνετε, αλλά εδώ θα την σταματήσω, όπως και ο αγαπητός ομιλητής  από τον οποίον  την άκουσα.

Τι κρατάμε όμως από αυτήν την ιστορία  και τι σχέση μπορεί να έχει με την συγκυρία την οποία βιώνουμε;

Πολλοί μπορούν να εικάσουν  για τα ποσοστά της ύφεσης  ή για την μείωση του ΑΕΠ, πολλοί μπορούν να έχουν άποψη για το που μπορεί να οδηγήσουν  τα πράγματα,  όλοι μπορούμε να φτιάξουμε συνωμοσιολογικά σενάρια, κανείς όμως δεν μπορεί να πει αν το αποτέλεσμα όλης αυτής  της συγκυρίας θα  είναι  για καλό ή για κακό για τον καθένα από εμάς και για όλους μαζί. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν μετά από 2 μήνες, 1 χρόνο  ή δεν ξέρω μετά από πόσο διάστημα όταν ο καθένας μας  κάνει την αποτίμησή του, αν αυτή θα είναι θετική ή αρνητική. Γιατί απλά κανείς μας δεν είναι προφήτης!
Ας αφήσουμε λοιπόν την γκρίνια και την απογοήτευση και ας πούμε ανακτώντας την  ψυχραιμία μας:
              

Ποιος ξέρει αν είναι για καλό ή για κακό!

1 comment on “Για καλό ή για κακό;

  1. Παρα πολύ καλό. Τεκμηριώνει για άλλη μια φορά τη ρήση “Η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες ”
    Επίσης αρκετοί από μας γνωρίζουν,οτι οι μεγάλες αλλαγές γίνονται μετα απο δύσκολες καταστάσεις !

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *